Ze względu na pogłębiający się kryzys klimatyczny dostępność wody w Polsce spada. Susza rolnicza staje się nową normą, a niektóre gminy rozważają wprowadzenie ograniczeń w użyciu wody dla domów jednorodzinnych.
Zgodnie z danymi Instytutu Upraw Nawożenia i Gleboznawstwa, obecnie aż 7 województw dotknięta jest suszą rolniczą, co odbija się na gospodarce i zdolnościach produkcyjnych ziemi, ale przede wszystkim na ludziach.
Sytuacji nie poprawia nasze geograficzne położenia. Polska znajduje się na przedostatnim miejscu w Europie pod względem zasobów wodnych. Na jednego mieszkańca w Polsce przypada ok. 1600 m3/rok. Średnia wartość w Europie wynosi ok. 4500 m3/rok. Oznacza to, że średnia europejska jest prawie 3 razy większa niż średnia polska. Co więcej, aż 15% Polek i Polaków mieszka na terenach dotkniętych deficytem wody[1].
Niedoborowi wód należy przeciwdziałać, a konieczność zwiększenia retencji wodnej jest niezaprzeczalna. Została powszechnie uznana za niezbędną przez administrację rządową i samorządową, społeczność naukową oraz organizacje pozarządowe. Z tego względu, na uwagę zasługuje przyjęcie rządowego Programu przeciwdziałania niedoborowi wody na lata 2022-2027 z perspektywą do roku 2030.
Program ten został opracowany na podstawie Założeń do Programu przyjętych już w 2019 r. Zdaniem Rządu, jest to pierwszy, ogólnopolski i kompleksowy dokument omawiający możliwości i niezbędne kierunki działań w zakresie rozwoju retencji wodnej.
Głównym celem Programu przeciwdziałania niedoborowi wody na lata 2022-2027 z perspektywą do roku 2030 jest zwiększenie retencji wodnej w Polsce z 7,5% obecnie do poziomu 15 proc. w 2030 r. Należy wskazać, że jest to cel o umiarkowanym poziomie ambicji.
W programie zaproponowano m.in. działania, które zmierzać będą do zwiększania retencji zbiornikowej, korytowej, na terenach leśnych, rolniczych oraz zurbanizowanych. Zakłada się, że dzięki programowi nastąpi wzrost wielkości retencjonowanej wody, a także zwiększenie powierzchni i poprawa warunków dla ekosystemów wodnych i od wód zależnych. Zdaje się, że założenia Programu współgrają z niedawno opisywanym przez nas Nature Restoration Law. Jednak biorąc pod uwagę sprzeciw Rządu wobec tej inicjatywy, jak również bazowanie na założeniach z 2019 r., regulacja unijna prawdopodobnie nie miała bezpośrednio przełożenia na Program.
Łącznie zakłada się realizację 727 inwestycji, w tym 94 obiektów retencjonujących wodę (zbiorniki) oraz 633 obiektów, które kształtują retencję (budowli piętrzących, regulacyjnych i innych).
Segment dotyczący edukacji znalazł się także w Programie, gdyż wskazano działania edukacyjne, informacyjne i promocyjne, które mają na celu wzmocnienia świadomości społecznej, jeśli chodzi o potrzebę retencjonowania i oszczędzania wody.
Autor: Franciszek Nowak
Zachęcamy do kontaktu: franciszek.nowak@maruszkin.pl
ℹ️ Jeśli edukacja ekologiczna w zakresie niemarnowania wody jest bliska profilowi Twojej firmy lub chcesz zwiększać świadomość w tej kwestii swoich klientów i kontrahentów, skontaktuj się z nami. Oferujemy również wsparcie w tworzeniu kampanii edukacyjnych w zakresie niemarnowania wody, segregacji odpadów, świadomych zakupów.
Kontakt w sprawie kampanii edukacyjnych:
Maria Jędrzejewska
Maria.jedrzejewska@maruszkin.pl
[1] Water Scarcity Clock, www.worldwater.io, dostęp 18.02.2020.
