20 maja 2024 r. weszło w życie rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 2024/1157 z dnia 11 kwietnia 2024 r. w sprawie przemieszczania odpadów, które powodują zmiany w polskich przepisach.
Transgraniczne przemieszczanie odpadów – rząd zapowiedział zmiany, które omawiamy w poniższym artykule.

Rozporządzenie 2024/1157 uchyla dotychczasowe rozporządzenie (WE) nr 1013/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 14 czerwca 2006 r. w sprawie przemieszczania odpadów, które utraciło moc ze skutkiem od dnia 20 maja 2024 r., choć jego przepisy, z wyjątkami, nadal się stosuje do 21 maja 2026 r., kiedy to zacznie się stosować nowe rozporządzenie.
Polski ustawodawca rozpoczął przygotowania do jego stosowania, które zostaną wdrożone w ustawie o transgranicznym przemieszczaniu odpadów. Założenia projektu zostały opublikowane 9 września br. w wykazie prac legislacyjnych i programowych Rady Ministrów. Za projekt odpowiada Ministerstwo Klimatu i Środowiska oraz Główny Inspektor Ochrony Środowiska. Planowany termin przyjęcia projektu przez Radę Ministrów to IV kwartał 2025 r. Na razie nie znamy projektu ustawy.
Transgraniczne przemieszczanie odpadów – najważniejsze zmiany
- Przekazywanie dokumentów, zarówno między właściwymi organami i przedsiębiorcami, jak i między właściwymi organami, będzie odbywało się za pośrednictwem systemu DIWASS, a nie rejestrowanego doręczenia elektronicznego.
- Będzie możliwe wydanie zezwolenia wstępnego, obejmującego odpady wymienione w załączniku IV do rozporządzenia (UE) 2024/1157 lub w wykazie odpadów, o którym mowa w art. 7 dyrektywy 2008/98/WE.
- Naruszenie przepisów rozporządzenia (UE) 2024/1157 będzie nową przesłanką fakultatywną cofnięcia (lub tymczasowego zawieszenia) posiadaczowi odpadów zezwolenia na zbieranie lub przetwarzanie odpadów.
- Rozporządzenie (UE) 2024/1157 wprost dopuszcza, aby odbiorca odpadów i instalacja prowadząca odzysk lub unieszkodliwianie mogły być różnymi podmiotami.
Transgraniczne przemieszczanie odpadów – nowe obowiązki i uprawnienia GIOŚ
Autorzy zbadali aktualne przepisy, co doprowadziło do wniosku, że niektóre rozwiązania zastosowane w obowiązującej ustawie nie sprawdzają się w praktyce i generują następujące problemy:
- brak jednoznacznego wskazania możliwości zastosowania przepisów rozporządzenia (UE) 2024/1157 w odniesieniu do wszystkich jednostek organizacyjnych niebędących osobami prawnymi, którym ustawa przyznaje zdolność prawną – nowa ustawa wskaże, że przepisy mają zastosowanie do wszystkich jednostek organizacyjnych niebędących osobami prawnymi, którym ustawa przyznaje zdolność prawną,
- brak ograniczenia w ustawie instytucji finansowych, które mogą ustanawiać gwarancję finansową; zgodnie z rozporządzeniem (UE) 2024/1157 gwarancja finansowa może zostać ustanowiona przez instytucję finansową w kraju trzecim, gdzie może istnieć ryzyko trudności w wykorzystaniu sumy gwarancyjnej na zagospodarowanie odpadów w przypadku ich nielegalnego przemieszczania – projekt zakłada wprowadzenie ograniczenia podmiotów ustanawiających gwarancje finansowe do instytucji finansowych zatwierdzonych przez Komisję Nadzoru Finansowego lub przez organ państwa członkowskiego Unii Europejskiej uprawniony do nadzorowania instytucji bankowych lub ubezpieczeniowych,
- nałożenie na przedsiębiorców zbędnych obowiązków przekazywania informacji, które są dostępne online, np. danych z Krajowego Rejestru Sądowego – założenia uwzględniają niepowielanie publicznie dostępnych informacji,
- brak możliwości zmiany wydanych zgód na przemieszczenie odpadów w zakresie niemającym wpływu na ich zagospodarowanie, np. w zakresie pakowania odpadów na czas ich transportu, trasy przewozu odpadów, co powoduje konieczność ponownego przeprowadzenia całej procedury uzyskana zgody – rozszerzeniu ulegnie katalog informacji i danych, które zostaną określone w zgodzie na przemieszczenie odpadów, a których zmiana nie skutkuje koniecznością dokonania nowego zgłoszenia, lecz wymaga dokonania zmiany zgody w drodze decyzji na wniosek zgłaszającego,
- nałożenie na Głównego Inspektora Ochrony Środowiska obowiązku zgłaszania sprzeciwu wobec zgłoszeń, które mimo wezwania do uzupełnienia dokumentów nie zostały prawidłowo dokonane, podczas gdy rozporządzenie (UE) 2024/1157 określa, że w takich przypadkach organ może zadecydować, że zgłoszenie jest nieważne i nie będzie dalej rozpatrywane – GIOŚ będzie mógł pozostawić bez rozpatrzenia zgłoszenia, które nie zostało dokonane prawidłowo, pomimo wezwania zgłaszającego przez organ do uzupełnienia brakujących informacji i dokumentów,
- brak regulacji umożliwiających GIOŚ podejmowanie w trybie uproszczonym rozstrzygnięć w przypadkach nielegalnego przemieszczania odpadów i tym samym brak możliwości dotrzymania trzydziestodniowego terminu określonego w rozporządzeniu (UE) 2024/1157 na zwrot odpadów – nowe uprawnienie dla GIOŚ umożliwiające wezwanie podmiotu, któremu można przypisać odpowiedzialność za nielegalne przemieszczanie odpadów już na początkowym etapie postępowania administracyjnego, do zwrotu lub zagospodarowania tych odpadów,
- brak regulacji umożliwiających GIOŚ dochodzenie zwrotu poniesionych kosztów zagospodarowania odpadów, w przypadkach gdy GIOŚ przejmuje odpowiedzialność za zwrot i zagospodarowanie odpadów – wprowadzenie uprawnienia do roszczenia zwrotnego przysługującego GIOŚ, które to roszczenie będzie skierowane wobec podmiotu odpowiedzialnego za przemieszczenie odpadów niezgodnie z planem lub nielegalne przemieszczenie odpadów i stanowić przychód NFOŚiGW (Narodowy Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej),
- brak trybu kierowania wezwania do podmiotów zaangażowanych w przemieszczanie odpadów do przedstawienia dowodów, dokumentów i informacji w terminie określonym przez ten organ w celu ustalenia czy substancja lub przedmioty przemieszczane są odpadami – GIOŚ oraz organy uprawnione do kontroli będą mogły wzywać każdy podmiot uczestniczące w międzynarodowym przemieszczaniu towarów do udowodnienia, że przewożone materiały nie stanowią odpadów lub przemieszczanie odpadów nie jest nielegalne,
- istnieje konieczność ustalenia dolnej granicy kary w przypadku stwierdzenia nielegalnego przemieszczania odpadów, w kwocie wyższej niż koszty uzyskania zezwolenia na transgraniczne przemieszczanie odpadów w systemie legalnym – podwyższeniu ulegnie dolna granica kar za nielegalne przemieszczenia odpadów.
Transgraniczne przemieszczanie odpadów – co powinni wiedzieć przedsiębiorcy
Nowe rozporządzenie (UE) 2024/1157 znacząco zmienia zasady transgranicznego przemieszczania odpadów, wprowadzając bardziej rygorystyczne procedury i wyższe sankcje za naruszenia. Przedsiębiorcy powinni przygotować się na:
- cyfryzację procesów poprzez system DIWASS,
- nowe wymogi dotyczące gwarancji finansowych,
- możliwość cofnięcia zezwoleń w przypadku nieprzestrzegania przepisów.
Warto już teraz przeanalizować posiadane procedury i umowy, bo po wejściu w życie polskiej ustawy wdrażającej te regulacje organy nadzoru – w tym GIOŚ – zyskają szersze kompetencje kontrolne. Dostosowanie się do nowych zasad to nie tylko kwestia zgodności, ale i ograniczenia ryzyka finansowego.
Gdyby transgraniczne przemieszczanie odpadów nadal budziło u Państwa wątpliwości to zachęcamy do kontaktu z nami w linku poniżej, lub pod tym linkiem poprzez nasz profil Linkedin.