Graniczne wielkości emisji

Graniczne wielkości emisji (ang. Emission Limit Values – ELVs) to najwyższe dopuszczalne poziomy emisji substancji lub energii do środowiska, które mogą być uzyskiwane przez instalację w normalnych warunkach eksploatacyjnych, przy zastosowaniu najlepszych dostępnych technik (BAT) lub ich kombinacji.

Co określają graniczne wielkości emisji?

W praktyce są to liczbowo wyrażone limity emisji (np. mg/Nm³, kg/t produktu), które:

🔹są zawarte w konkluzjach BAT,

🔹wiążą przedsiębiorcę prowadzącego instalację IPPC,

🔹muszą być uwzględnione w pozwoleniu zintegrowanym,

🔹stanowią punkt odniesienia dla organów kontrolnych i inspekcji środowiskowej (WIOŚ).

Jakie znaczenie mają dla przedsiębiorcy?

Graniczne wielkości emisji mają bezpośredni wpływ na sposób prowadzenia działalności przemysłowej. Muszą być:

🔹przestrzegane w ramach codziennego funkcjonowania instalacji,

🔹wdrożone technicznie (np. przez modernizację filtrów, wymianę technologii),

🔹monitorowane i raportowane zgodnie z wymaganiami pozwolenia.

Przykłady zastosowania

🔹W konkluzjach BAT dla branży cementowej dopuszczalna emisja NOₓ może wynosić np. 200–450 mg/Nm³.

🔹W przypadku spalarni odpadów graniczna wartość emisji HCl może wynosić 2–8 mg/Nm³.

🔹Wspomniane wartości muszą być osiągane podczas normalnej pracy – nie podczas rozruchu czy awarii.

Co jeśli nie spełniam limitów?

🔹Może to skutkować koniecznością modernizacji instalacji,

🔹wystąpieniem o zmianę pozwolenia,

🔹a w przypadku stwierdzenia przekroczeń – sankcjami administracyjnymi i finansowymi (np. opłatami podwyższonymi lub karą za naruszenie warunków pozwolenia).

Masz instalację, dla której opublikowano nowe konkluzje BAT?

Nie jesteś pewien, czy spełniasz nowe graniczne wielkości emisji?

Skontaktuj się z nami – przeanalizujemy Twoją dokumentację i pomożemy dostosować się do nowych obowiązków.